وي با ذکر مثالي افزود: طبق مطالعاتي که صورت گرفته، ٥٠درصد خانواده‌هايي که سرپرست آنها زن است، در زمره گروه فقرا قرار دارند، بر اين اساس مي‌بايست چنين خانوارهايي با پرداخت يارانه تحت حمايت قرار گيرند. اين کارشناس اقتصادي ادامه داد: در عين حال، خانواده‌هايي که تعداد فرزندان آنها زياد است هم به دليل هزينه‌هاي بالا مي‌بايست حمايت شوند، چراکه به طور معمول در خانواده‌هايي که جمعيت زيادي دارند و يا فرزندان آنها دانشجو هستند، فقر احتمالي بيشتر دارد.

راغفر تصريح کرد: همچنين ما مي‌توانيم خانواده‌هايي را افراد معلول يا بيمار دارند را در زمره گروهي قرار دهيم که بايد تحت حمايت‌هاي يارانه‌اي قرار گيرند، چراکه در حال حاضر هزينه‌هاي درمان بالاست و به سادکي نمي‌شود هزينه‌هاي درمان را تامين کرد.

وي متذکر شد: البته بايد تفکيکي ميان خانواده‌هايي که در شهر يا روستا زندگي مي‌کنند، وجود داشته باشد؛ چراکه طبق مطالعاتي که صورت گرفته، 90درصد روستاييان در فقر هستند و به همين دليل توجه بيشتري بايد به آنها داشت.

اين استاد دانشگاه گفت: همه اين‌ها راه‌کارهايي است که مي‌توان از طريق آنها به شناسايي گروه‌هاي کم‌درآمد يا پردرآمد جامعه پرداخت.

راغفر با تاکيد بر اين‌که ما مي‌بايست برنامه‌اي مشخص در خصوص حذف يارانه‌هاي نقدي داشته باشيم، اظهار داشت: ما در عين حال، مي‌توانيم پواي که بابت يارانه‌هاي نقدي به مردم مي‌دهيم را به بنگاه‌هاي توليدي بدهيم و در مقابل، از آن‌ها بخواهيم افرادي را استخدام کنند و يا اين‌که دولت تعهد دهد که در يک دوره 2 تا 3 ساله، حق بيمه اين افراد را به تامين اجتماعي بدهد.

وي خاطرنشان کرد: اين گونه به وسيله‌ روش‌هاي غير نقدي، افراد را تحت حمايت قرار مي‌دهيم؛ به‌گونه‌اي که نه نقدينگي را بالا مي‌برد و نه بار تورمي دارد.

مريم فکري